وضعیت کادر امدادی در مخاصمات مسلحانه از دیدگاه اسلام و حقوق بشردوستانه بین المللی

تامّل بر سوابق جنگ­ها و مخاصمات صد ساله اخیر مبیّن آن است که بعضاً طرفین جنگ از ابزارها و تاکتیک­هایی بهره برده­اند که مغایر اصول حقوقی می­باشد، از جمله بکار گیری خدعه در استفاده، پوشش و آرم کادر امدادی برای نیروهای رزمنده جهت یورش به دشمن و یا هدف قرار دادن مراکز و نیروهای امدادی و پزشکی. این در حالی است که به واسطه­ی اصول متعدّد حقوق بشردوستانه از جمله اصل تفکیک و البته تأکیدات صریح اسلامی در قرآن و سنت نبوی، طرفین درگیر در انتخاب روش­ها و وسایل جنگی محدود بوده و استفاده از سلاح­ها و روش­های جنگی­ای که ماهیتاً باعث ایجاد رنج غیرضروری و زاید می­شوند، ممنوع پنداشته شده است. در عین حال، مسئله­ی تحقیق حاضر آن است که قلمروی تعهد طرفین درگیر به تفکیک میان اهداف غیرنظامی خصوصاً  مکان­های استقرار، بناها و گروه­های پزشکی و امدادی چگونه است؟ لذا با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از روش گردآوری کتابخانه­ای اطلاعات،  تلاش خواهد شد تا فرضیه تقدم و البته احترام و مصونیت کادر امدادی در اسلام اثبات گردد.  نص قرآن، روایات و البته سنت نبوی در قلمرو حقوق اسلامی و عرف، اصول کلی حقوقی و معاهدات متعدّد بین­المللی از جمله کنوانسیون­های چهارگانه ژنو و پروتکل­های الحاقی آن، احترام و مصونیت کادر امدادی را مورد تأکید قرار داده­اند.